H

Haarballen bij katten

Katten zijn erg schone dieren, ze besteden dagelijks tijd aan een goede wasbeurt. Hierdoor krijgt een kat altijd haren binnen.
Een groot deel van de katten braakt de haren regelmatig uit in de vorm van een haarbal. Andere katten verwerken de ingeslikte haren onopgemerkt via de ontlasting.
Maar haren of haarballen kunnen ook irritatie van het maagdarmkanaal veroorzaken. Als gevolg daarvan zal de kat vaak gaan braken en mogelijk moeite hebben met het kwijtraken van de ontlasting.
Ziet u dit soort klachten, terwijl poes verder helemaal in orde is, dan zijn er middelen die in een groot aantal gevallen de klachten effectief tegen gaan.
Laxapast is zo’n middel in pastavorm waarvan de kat dagelijks een hoeveelheid moet innemen. Het kan met voedsel gegeven worden, het kan rechtstreeks in de bek ingegeven worden en het kan ook op een pootje gesmeerd worden, waarna de kat het met wassen naar binnen werkt.
Ook hebben wij kattenvoer dat speciaal is samengesteld om maagdarmproblemen door haren of haarballen te voorkomen.
Zijn er andere ziekteverschijnselen of wordt het probleem niet snel genoeg opgelost door het gebruik van zo’n middel dan is natuurlijk een controle van de kat door de dierenarts nodig.

01-05-2016

Hartaandoeningen

De werking van het hart en de bloedsomloop Het hart is eigenlijk een grote spier die is verdeeld in twee helften.  De linker en de rechter helft zijn volledig van elkaar gescheiden. Iedere harthelft bestaat uit een boezem (het bovenste deel) en een kamer (het onderste deel). Die delen zijn van elkaar gescheiden door een bindweefselring, waarin zich kleppen bevinden. De kleppen zorgen ervoor dat het bloed alleen maar in één richting kan stromen. In de longen neemt het bloed zuurstof op. Het zuurstofrijke bloed stroomt naar de linkerkant van het hart en wordt daarna via de slagaders naar organen en weefsels in het lichaam gepompt. Samen met de voedingsstoffen die vanuit het spijsverteringskanaal met het bloed worden meegevoerd, wordt de zuurstof door cellen in het hele lichaam uit het bloed opgenomen. De cellen geven hun afvalstoffen, waaronder koolzuur, aan het bloed af. Het zuurstofarme bloed stroomt daarna via de aderen terug naar de rechterkant van het hart en wordt vervolgens weer naar de longen gepompt. Daar wordt koolzuur verwijderd en opnieuw zuurstof opgenomen. Bij een hartaandoening wordt dit systeem verstoord.

Het hart kan zich goed aanpassen aan de verschillende behoeftes van het lichaam. Normale hartfrequentie hond is 60-120, bij de kat 110-140 slagen per minuut. Bij inspanning of nervositeit kan het sneller gaan kloppen. In het lichaam wordt door verschillende mechanismen de juiste bloeddruk in stand gehouden. Spiertjes in de wand van de bloedvaten kunnen zich ontspannen waardoor er meer ruimte is in het bloedvat. De bloeddruk zal dan dalen. Spannen die spiertjes aan dan stijgt de bloeddruk. Bij de regulatie van de bloeddruk speelt ook de snelheid en de kracht van het hart een rol. Daarnaast zorgt een gecompliceerd regulatiemechanisme dat zonodig de nieren meer vocht vasthouden, waardoor de bloeddruk hoger wordt.

Voor de hoeveelheid bloed die per minuut rondgepompt wordt, zijn de volgende dingen van belang: het aantal hartslagen, de kracht en de hoeveelheid bloed die per slag weggepompt wordt, maar ook de weerstand die het bloed op zijn weg ondervindt.

Hartaandoeningen bij honden

Hartaandoeningen worden bij honden vanaf middelbare leeftijd meestal veroorzaakt doordat de hartkleppen niet meer voldoende sluiten of door een afwijking aan de hartspier. De oorzaak van deze veranderingen is meestal niet bekend. Soms is er sprake van een verstoord ritme van het hart of speelt een tumor een rol bij hartklachten. Hartinfarcten komen veel minder vaak voor dan bij mensen.

Lekkende hartkleppen (klepinsufficiëntie)

Hartkleppen kunnen, vooral bij oudere dieren, onregelmatig van vorm worden en wat verschrompelen. Als de kleppen hierdoor niet goed meer sluiten vermindert de pompwerking van het hart. Zuurstofrijk bloed lekt dan terug in de richting van de longen en er wordt minder bloed, en dus zuurstof, naar de weefsels getransporteerd.

Hartspier problemen (Cardiomyopathie)

Als de kwaliteit van de hartspier afneemt kan het hart minder krachtig en efficiënt samentrekken.Het hart wordt boller en slapper en het kan ook van binnen wijder worden, waardoor de kleppen niet goed meer sluiten en er lekkage op kan treden.

Ritmestoornissen

Er zijn verschillende stoornissen in het hartritme mogelijk, soms volledig onschuldig, soms met ernstig tekort schieten van de hartfunctie als gevolg. Atriumfibrillatie is een ernstige verstoring van het hartritme, die vooral bij grotere hondenrassen wordt gezien. Bij deze aandoening ontbreekt de regelmatige prikkel die een hartslag in gang zet en klopt het hart volstrekt willekeurig en onregelmatig. Zo nu en dan wel een goede samentrekking met een normaal gevuld hart, maar heel veel andere keren een samentrekking terwijl de hartkamers nog maar nauwelijks bloed bevatten. Het bloed wordt dan ook bij heel veel hartslagen niet goed rondgepompt. Atriumfibrillatie wordt vooral gezien bij honden in combinatie met Cardiomyopathie.

Hartaandoeningen bij de kat

Bij katten zijn hartklachten meestal een gevolg van problemen met de hartspier, cardiomyopathie. Meestal gaat het om een verandering waarbij de hartspier minder efficiënt functioneert en dikker wordt (hypertrofie). Soms gaat het om een dunne, verslapte wand van het hart (dilatatie). Hartklachten bij de kat gaan nog al eens samen met een verhoogde bloeddruk, als oorzaak of als gevolg van de hartaandoening. Te kort schieten van de hartfunctie veroorzaakt een verminderd uithoudingsvermogen. Dit wordt bij katten lang niet altijd opgemerkt, omdat het voor oudere katten snel normaal kan lijken dat ze erg rustig zijn. De verstoorde hartfunctie veroorzaakt bij katten vooral ook ophoping van vocht in de borstkas (in de borstholte of in de longen zelf). Dit leidt tot (ernstige) benauwdheid, de kat krijgt een versnelde en moeizame ademhaling.
Meer informatie over een verhoogde bloeddruk staat elders op deze site: bloeddruk

Symptomen

Bij de meeste hartaandoeningen is een verminderd uithoudingsvermogen een eerste symptoom, daarnaast kan de eetlust verminderen, toont het dier minder energie, zwakte en vermagering. Soms treden er aanvalsgewijs flauwtes of epilepsie-achtige toevallen op. Bij honden met een hartaandoening is hoesten (vooral ‘s nachts) een veel voorkomende klacht. Bij katten is benauwdheid meestal een gevolg. De meeste verschijnselen ontstaan doordat er minder zuurstof naar de weefsels wordt getransporteerd. Het lichaam reageert met een beschermende reactie. Het hart zal sneller gaan kloppen en het lichaam probeert de bloeddruk op peil te houden door vocht vast te houden.  Door het vasthouden van vocht en door drukveranderingen als gevolg van onvoldoende hartfunctie kunnen vochtophopingen in borst en/of buikholte ontstaan. Stuwingsvocht in de borstholte of in de longen leidt tot benauwdheid en hoesten. Uiteindelijk leidt dit tot uitputting van het hart en de bloedvaten en dit leidt dan tot verslechtering van de klinische toestand van de patiënt.

Diagnose

Bij het klinische onderzoek kunnen ademhalingstype, de kleur en doorbloeding van de slijmvliezen en de hart- en longgeruisen afwijkend zijn. Op een röntgenfoto is de grootte van het hart te beoordelen en het al dan niet aanwezig zijn van vocht in longen of borstholte. Echoscopisch onderzoek geeft een beeld van de grootte van het hart en zijn compartimenten, de wanddikte en de kleppen. Het ECG is vooral van belang bij hartritmestoornissen. Vooral bij katten kan het meten van de bloeddruk van belang zijn.

Behandeling

Vroeger waren de behandelingsmogelijkheden bij hartklachten heel beperkt. Eigenlijk was er alleen het middel digitalis, een middel dat nu nog steeds wordt ingezet bij de hartritmestoornis atriumfibrillatie.  Nu zijn er heel wat meer middelen beschikbaar om huisdieren met hartklachten te helpen. Vaak worden medicijnen voorgeschreven, die door invloed op de bloedvaten zorgen dat de overbelasting van het hart afneemt. Deze groep medicamenten (ACE=remmers) verlagen ook de bloeddruk. Bij vochtophoping worden vochtafdrijvende medicijnen (plaspillen) gebruikt. Daarnaast zijn er verschillende medicijnen met invloed op de kracht van de hartspier en ook meerdere mogelijkheden om de bloeddruk te beïnvloeden. Voor welke medicament of voor welke combinatie wordt gekozen is afhankelijk van de aandoening en daarna afhankelijk van het effect van de behandeling.

01-05-2016

HD (Heupdysplasie)

Wat is heupdysplasie

Bij heupdysplasie is er onvoldoende aansluiting tussen de dijbeenkop en de heupkom, waardoor het gewricht niet stabiel is. De belasting van het gewricht is dan niet normaal en overmatige slijtage is dan het gevolg. Heupdysplasie wordt voornamelijk gezien bij de grotere honden, bij het ene ras meer dan bij het andere en ook bij kruisingen van grotere honden kan HD voorkomen.

Oorzaak

Heupdysplasie is een grotendeels erfelijke afwijking van één of beide heupgewrichten. Niet alle pups van ouders met HD krijgen echter de aandoening en het HD vrij zijn van ouderdieren is geen volledige garantie dat de jonge hond klachtenvrij blijft. Naast de erfelijke aanleg hebben voeding en beweging ook invloed op het ontstaan van HD-klachten. Overmatige belasting door te ruige spelletjes, overgewicht en/of onvoldoende lichaamsbeweging en een te snelle groei kunnen een nadelige invloed hebben op de ontwikkeling van de heupgewrichten.

Symptomen

De klachten zijn afhankelijk van de ernst van de gewrichtsveranderingen en of de hond de aandoening aan één of aan beide heupen heeft. De eerste klachten worden soms al op een leeftijd van twee tot drie maanden gezien. Bij ernstige vormen kan een pup een zwaaiende of huppelende gang van de achterpoten hebben, kreupel zijn, te snel vermoeid lijken, vermijden om langduriger te staan en moeite hebben bij het opstaan. Bij minder ernstige heupdysplasie ontstaan klachten geleidelijker en gaat het vaak vooral om stijfheid of kreupelheid die het ergst is na rust. Soms heeft de hond jarenlang geen last en ontstaan pas klachten na een abnormale beweging of op latere leeftijd als de spierkracht afneemt.

Diagnose

Bij onderzoek van de hond wordt meestal pijn bij het bewegen van de heupgewrichten geconstateerd. Een röntgenfoto kan daarna duidelijk laten zien of er sprake is van heupdysplasie en in welke mate de heupgewrichten veranderd zijn. Niet altijd stemt het beeld van de foto overeen met de ernst van de klachten. Soms zijn er op de foto ernstige veranderingen te zien bij een hond met weinig klachten, maar andersom kan ook.

Behandeling

Als bij een pup HD wordt geconstateerd:

Als een volwassen hond klachten heeft die veroorzaakt worden door HD:

Als een hond plotseling heftiger pijn heeft kan door een kuur met een pijnstiller het normale bewegingspatroon hersteld worden en blijven de klachten mogelijk gedurende langere tijd weg. Wordt de hond voortdurend door pijn gehinderd dan moeten voortdurend pijnstillende medicijnen worden gegeven. Bij ernstige gevallen bestaat er de mogelijkheid van operatieve behandeling. Er zijn verschillende operatietechnieken om vermindering van de klachten te geven zoals het verwijderen van een deel van een spier in de lies of het kantelen van het bekkendeel waarin de heupkom zit. Ook is het mogelijk om de heup te vervangen door een kunstheup.

Verder zijn er veel middelen op de markt die een gunstig effect zouden hebben op herstel van beschadigingen in gewrichten, zoals glucosamine (of soortgelijke stofjes), Omega 3 en Omega 6 vetzuren en collageen-achtige eiwitten. Er zijn ook voeders op de markt waarin de genoemde stoffen verwerkt zijn. De wetenschappelijke onderbouwing van genoemde stoffen is echter niet al te sterk.

Voorkómen van heupdysplasie

De beschreven voedings- en bewegingsmaatregelen maken de kans dat een pup met aanleg voor HD ook werkelijk HD krijgt zo klein mogelijk.
Maar vooral het fokken met uitsluitend HD-vrije ouderdieren is belangrijk. In een goed fokbeleid past dan ook de controle van toekomstige ouderdieren op heupdysplasie.
Deze controle houdt in dat röntgenfoto’s van de heupen door een speciaal daarvoor aangestelde commissie worden beoordeeld. Voor het maken van de officiële HD foto’s moet de hond minimaal een tot anderhalf jaar zijn, afhankelijk van het ras. De foto’s moeten op een voorgeschreven manier worden gemaakt en de dierenarts moet een overeenkomst hebben met de beoordelingsinstantie om foto’s te mogen inzenden. Dierenkliniek Duurstede voldoet aan de voorwaarden om deze officiële HD foto’s te mogen maken.

01-05-2016

Hondenrassen

Welke hond kies ik?

Er zijn veel hondenrassen en er is een grote keuze in types honden. Het is dan ook de moeite waard vóór de aanschaf van een hond even stil te staan bij de karakteristieken van de verschillende rassen. Welke eigenschappen zijn bepalend voor de keuze?
Als u een hond als huisgenoot wilt, hoeft dat natuurlijk niet een rashond te zijn.
Maar bij een kruising zijn vooral de karaktereigenschappen minder voorspelbaar dan bij een rashond. Formaat en beharing zijn meestal aan het hondje zelf (en als die bekend zijn aan de moeder en vader) af te lezen.
Als bij een kruising in het uiterlijk duidelijk een bepaald ras terug te vinden is, dan blijken vaak ook de karaktereigenschappen van dat ras aanwezig te zijn.

Huiselijke omstandigheden

Huiselijke omstandigheden bepalen vooral de keuze voor het wel of niet aanschaffen van een hond en zo ja, wat voor hond dan.
In de eerste plaats moet er tijd zijn om voor de hond te zorgen. Een hond is een groepsdier en houdt van het gezelschap van mensen. Zo nu en dan en enkele uren alleen in huis is natuurlijk geen bezwaar, maar lange dagen alleen zijn is geen leuk honden leven, ook niet als voer en uitlaten op tijd verzorgd worden. Aandacht van de baas, niet alleen een plasje doen maar een echte wandeling en spelen zijn heel belangrijk.
De beschikbare ruimte in huis en tuin is eigenlijk alleen bij de echt grote hondenrassen van belang.
De gezinssamenstelling kan van invloed zijn bij de keuze van het ras; alle gezinsleden moeten met de hond om kunnen gaan en de hond “de baas” kunnen.
Een dominante hond die alleen naar “de baas” luistert, terwijl die baas de hele dag van huis is, geeft altijd problemen.
In een gezin met kinderen is een wat volgzamer type hond beter op z’n plaats. Veel ouderen zullen hun keuze op een wat kleiner hondenras laten vallen.

Formaat van de hond

Eigenlijk zijn alle honden, groot of klein, als soort hetzelfde.
Dat is ook terug te vinden in het gedrag van honden onderling. Kleine hondjes zijn niet direct onder de indruk van het formaat van een grotere soortgenoot. De hond die zich als de sterkste gedraagt, krijgt het meeste respect en dat kan net zo goed het kleine hondje zijn.
Heel kleine hondjes zijn soms juist nog moeilijker op te voeden dan grote. Als de baas niet boos wordt omdat het eigenlijk best leuk is als het kleine ding zich kwaad maakt, dan kan een dwergpoedel gemakkelijk de baas in huis worden.
Natuurlijk overwicht en lichaamskracht samen bepalen welk formaat hond (dus welke kracht) er nog bij iemand past. Een sterke Rottweiler is nauwelijks lichamelijk onder controle te houden en moet dus wel een heel kordate en consequente eigenaar hebben. Die moet ook fysiek de hond de baas kunnen.  Bij een klein hondje kan even stevig vastpakken wel helpen om de hond van ons overwicht te overtuigen.
Grotere hondenrassen worden minder oud dan kleinere, ze hebben vaker gewrichtsproblemen en ze brengen gemiddeld hogere kosten met zich mee, zowel in voer als bij de dierenarts.

Beharing

Kortharige honden vragen minder verzorging. Een eenvoudige borstelbeurt volstaat en een trimster hoeft er niet aan te pas te komen. Tijdens het verharen (en bij sommige honden betekent dat het hele jaar) zijn de korte stugge haartjes overigens minstens zo lastig als lange haren.
Honden met een gladde lange vacht moeten uitgebreider geborsteld en gekamd worden en soms is een regelmatige behandeling door een deskundige nodig.
Honden met een krulvacht of een echte ruwharige vacht verharen maar nauwelijks, maar moeten regelmatig door de hondenkapper onder handen genomen worden.

Karaktereigenschappen

Bij allerlei hondenrassen hangen de eigenschappen samen met het gebruiksdoel wat ze vroeger hadden.
Jachthonden en herdershonden hebben ook als huishond veel beweging nodig.
Tussen de rassen verschilt de aanleg om dominant en daarmee soms agressief te zijn. Een Labrador of Golden Retriever is een type hond wat zich vaak gemakkelijk aanpast en onderwerpt aan een leider. Ook met minder overwicht doet zo’n hond heel vaak wat de baas wil. Een Rottweiler is van nature een dominanter type hond.
De terriërs kunnen behoorlijk eigenzinnig en daardoor wat moeilijker onder controle te houden zijn. Sledehonden en chowchows zijn meestal gereserveerd en houden vaak niet zo van aanhalen, zeker niet door vreemden.
De gemiddelde boxer is altijd vrolijk en kan daardoor ook binnenshuis behoorlijk beweeglijk zijn. Een grote Ierse wolfhond kan met een veel rustiger manier van bewegen dan ook minder ruimte nodig hebben dan een enthousiaste boxer.

De socialisatiefase van de hond

Een pup maakt in de eerste 14 levensweken een belangrijke fase door. Het leert dan omgaan met soortgenoten en met mensen. Indien een pup in die periode geen contact gehad heeft met andere honden, dan is de kans groot dat het nooit zal leren omgaan met andere honden. Hij of zij reageert dan vrijwel altijd angstig of agressief naar andere honden. Hetzelfde geldt voor contact met mensen. Koopt u een oudere pup of een volwassen hond? Vergewis u er dan van dat deze goed is gesocialiseerd!

Het Landelijk InformatieCentrum voor Gezelschapsdieren

Op deze website kunt u veel informatie vinden over raseigenschappen en zo kunt u uw keus bepalen. Als u dan een ras hebt gekozen, dan is het zaak om een goede fokker te zoeken die op het voor u geschikte moment een pup kan leveren. Of u gaat op zoek in het dierenasiel om een leuke hond uit te zoeken. Bedenk in ieder geval: een goede voorbereiding op de aanschaf van een pup of hond kan u jarenlang plezier geven. Een slechte voorbereiding kan echter leiden tot veel ergernis en stress! En als u de hond hebt aangeschaft, dan is het verstandig om ermee naar een hondenvereniging te gaan. Dat is goed voor de verdere ontwikkeling van het sociale gedrag van uw hond en het is nog leuk ook!

01-03-2017

Hotspots

In de zomer komen er vaak baasjes met hun honden op het spreekuur die een flinke lokale huidontsteking hebben. Vooral aan de wangen worden vaak zogenaamde hot spots aangetroffen en vaak lopen de honden die op korte tijd nadat ze hebben gezwommen.
Een hot spot begint meestal door een primaire oorzaak, bijvoorbeeld een vlooienbeet of doordat een plekje vacht slecht opdroogt na het zwemmen. Daardoor beginnen gisten en bacteriën lokaal zich te vermeerderen en de huid raakt ontstoken. Vervolgens ontstaat er jeuk, waardoor de hond flink gaat bijten en/of krabben aan die plek waardoor de huid nog meer gaat ontsteken. Zo ontstaat er een vicieuze cirkel; meer jeuk, meer krabben, meer huidbeschadiging en meer ontsteking en dan weer meer jeuk, etc.
In korte tijd kan de huid ernstig aangetast raken en zonder behandeling kunnen bacteriën via de beschadigde huid het lichaam binnendringen en een sepsis (bloedvergiftiging) veroorzaken met de dood als gevolg.
Het is dus zaak om tijdig de dierenarts te consulteren, liefst nog dezelfde dag dat de eerste verschijnselen van een hot spot worden waargenomen.
Hot spots kunnen vaak voorkomen worden.
Ten eerste natuurlijk door een goede vlooienbestrijding. Er zijn bij de dierenarts tegenwoordig zeer effectieve en veilige middelen tegen vlooien te koop.
Honden schudden zich na het zwemmen altijd goed uit, maar honden met veel haar aan de wangen zoals Golden Retrievers, kunnen het beste nog extra goed afgedroogd worden bij de kop (oorflappen en wangen vooral goed afdrogen).

01-03-2017